احمد مرادی بهترین دوران زندگیاش را که بیش از 41 سال از آن میگذرد، روی ویلچر سپری کرده است. او شاهد عینی
جنایتهای
کومله است؛ جنایتی که از زنده سوزاندن مردم تا حمله آنها به بیماران در بیمارستان بوده است. او، جانباز قطع نخاع است.دمپایی از پایش افتاده و رگههای خون روی آسفالت مانده بود. پدر سراسیمه نگاهی به پای فرزند جوانش کرد. دل نگران در حالی که سعی میکرد گریهاش را کنترل کند، دوباره احمدش را روی ویلچر مرتب کرد. یک پاسدار به نام «احمد مرادی» در زمستان سرد سال ۱۳۶۰ در نبردی با ضد انقلاب و کومله با شلیک تیر به گردنش برای همیشه قطع نخاع شد. او که ۴۱ سال ویلچرنشین است، اما همچنان با صلابت و شور خاصی از آرمانهایش میگوید.این روزها که بیش از پیش نام گروهک تروریستی کومله در اغتشاشات شنیده میشود، بر آن شدیم از این شاهد زنده درباره جنایتهای کومله در روزهای غائله کردستان بپرسیم. پس در ادامه این روایت دردناک و جگرسوز را میخوانیم:بلندقامت ایستاده در مقابل ضدانقلابپایین آوردن قاب عکس شاه از روی دیوار کلاسهاآقای مرادی! ابتدا میخواهم گریزی به دوران نوجوانی شما بزنم؛ روزهایی که با ایام اول انقلاب همزمان شده بود. برای ما از روزهای پیروزی انقلاب اسلامی در شهرستان تکاب بگویید.دوران دبیرستان بودم که تحرکات انقلابی در تکاب شروع شد. مثل دیگر نقاط ایران، مردم شهرستان تکاب هم در تظاهرات علیه رژیم طاغوت شرکت میکردند. من خط خوبی داشتم و شعارنویسی میکردم و در مساجد حضور داشتم.کتابخانه مسجد صاحبالزمان (عج) در این زمینه بسیار فعال بود. چند بار هم پیش آمد که از دست نیروهای شاه فرار کردیم. من سن کمی داشتم و حدود ۱۴ ساله بودم. یکی از کارهای ما در مدرسه، پایین آوردن قاب عکس شاه از روی دیوار کلاس نایین سیتی NaeinCity ...
ما را در سایت نایین سیتی NaeinCity دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : naeincitya بازدید : 66 تاريخ : دوشنبه 2 آبان 1401 ساعت: 20:03